دو گروه از دانشمندان به راه‌حل‌هایی ابتکاری برای کمک به رفع عیوب بینایی دست یافته‌اند.به گزارش پایگاه خبری ان‌بی‌سی، محققان در یک آزمایش، روشی برای جراحی ابداع کردند که بافت‌های صدمه‌دیده در اثر آب مروارید را با سلول‌های بنیادی جانشین می‌کند.

در آزمایشی دیگر، یک گروه از محققان ژاپنی روشی برای تبدیل سلول‌های معمولی پوست به انواع سلول‌های چشمی یافتند.

هر دو آزمایش روش‌هایی برای جایگزینی جراحی‌های کنونی آب مروارید یا قرنیه پیشنهاد می‌کنند.

دکترجولی دانیلز، متخصص بیماری‌های چشم از دانشگاه کالج لندن، می‌گوید این دو آزمایش بیانگر قدرت قابل توجه درمانی و احیا‌کنندگی سلول‌های بنیادی است.

آب مروارید، كدر شدن عدسی چشم است كه منجر به مشكلات بینایی می‌شود. عدسی از آب و پروتئین ساخته شده و شفاف است تا نور بتواند از آن عبور كند. گاهی اوقات بخشی از این پروتئین‌ها تغییر یافته و منجر به كدر شدن قسمت‌هایی از عدسی می‌شود. در نتیجه نور به خوبی به شبكیه نمی‌رسد و اختلال بینایی ایجاد می‌شود.

در مراحل اولیه، استفاده از نور قوی و عینک، مشكلات بینایی ناشی از آب مروارید را كمتر می‌كند. اما در مراحل بعدی بیماری، انجام جراحی برای بهبود بینایی ضروری است.

آب مروارید عامل اصلی نابینایی در دنیاست. مطالعات نشان می‌دهد بیش از نیمی از مردم آمریکا تا سن ۸۰ سالگی مبتلا به آب مروارید می‌شوند. سالانه حدود ۲۰ میلیون نفر در سراسر دنیاجراحی آب مروارید انجام می‌دهند. بعضی از نوزادان هم در بدو تولد مبتلا به آب مروارید هستند.

به گزارش یونایتدپرس در آزمایشی که روی نوزادان مبتلا به آب مروارید انجام گرفته، محققان از روشی برای برداشتن عدسی صدمه دیده چشم و حفظ سلول‌های بنیادی اصلی استفاده کردند.

دکتر علی جلیلیان، سخنگوی آکادمی چشم پزشکی آمریکا، که در این تحقیق شرکت نداشته، می‌گوید مشخص نیست بتوان این روش را در مورد آب مروارید که در بزرگسالان شایع است نیز به کار برد. اما قطعا این یافته‌ها جالب و هیجان‌انگیز هستند.

جلیلیان همچنین می‌گوید این مطالعه فقط برای مدتی کوتاه بر روی این کودکان انجام شده و مشخص نیست اثرات بلندمدت آن بر بینایی چه خواهد بود. یک ریسک این است که آب مروارید به عدسی ترمیم شده با سلول‌های بنیادی بازگردد.

نوزادان ممکن است از یک چشم یا هر دو چشم مبتلا به آب مروارید باشند. تقریبا از هر ۱۰ هزار کودک سه نفر مبتلا به آب مروارید است.

دانشمندان این روش‌های جدید را ابتدا روی خرگوش‌ها، سپس روی میمون‌ها، و در نهایت روی ۱۲ نوزاد مبتلا به آب مروارید امتحان کردند.

آنها آزمایش‌های بالینی را روی کودکان مبتلا به آب مروارید با سن بیش از دو سال انجام دادند تا ببینند آیا عدسی چشم را می توان در انسان‌ها به وسیله روش‌های جراحی ترمیم کرد یا نه.

عدسی چشم همه آن ۱۲ نوزاد شفاف شد. بینایی آنان در حین رشد آزمایش خواهد شد.

 دانشمندان ژاپنی دریافته‌اند که تنش می‌تواند موی انسان را خاکستری کند.به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، با افزایش فشار، سلول‌های بنیادی پرکننده رنگ مو آسیب دیده و باعث بیرنگ شدن مو می‌شوند.این درحالیست که به گفته دانشمندان دانشگاه کانازاوا، این نشانه بسیار واضح پیری از مزیت‌های نیز برخوردار بوده که شامل کاهش خطر ابتلا به سرطان است.محققان در زمان بررسی تاثیر تابش و دیگر مواد شیمیایی بر روی موی موش دریافتند که پوشش آنها زودتر خاکستری شد.این امر به آن دلیل است که سلول‌های بنیادی درون فولیکول‌های موی آنها مجبور به بلوغ شده و تولید ملانین را که مسئول رنگ دادن به مو و پوست است، کاهش می‌دهند.به گفته دانشمندان، توقف تکثیر این سلول‌های بنیادی که دی‌ان‌ای آنها آسیب دیده می‌تواند مفید باشد که از جمله مزیتهای آن توقف ایجاد تومور است.این محققان پیش از این سلولهای بنیادی درون فولیکول‌های مو را کشف کرده و نشان داده بودند که فرسایش آنها در فرآیند پیری باعث خاکستری شدن مو می‌شود.این یافته‌ها نظریه‌های کنونی در مورد تلاش بدن برای محافظت از خود در زمان آسیب‌های ژنتیکی در اثر تابش یا دیگر مواد سمی را مورد چالش قرار داده است.دانشمندان بر این تصور بودند که سلول‌ها زمانی که دی‌ان‌ای آنها در اثر خودکشی سلولی آسیب می‌بیند، از بین می‌روند. این امر رشد سلول‌های آسیب دیده به شکل تومور را متوقف می‌کند.اما این یافته‌ها نشان داده که بدن راه‌های دیگری برای محافظت از خود دارد.انسانها بطور مداوم در برابر طیف گسترده‌ای از مواد سمی از مواد شیمیایی خانگی و صنعتی گرفته تا تابش‌های فرابنفش خورشید و پرتوهای ایکس قرار دارند که می‌تواند به دی‌ان‌ای آنها آسیب برساند.به گفته محققان، این یافته‌ها نشان داده که خاکستری شدن مو در اثر پیری می‌تواند در نتیجه انباشته شدن آسیب دی‌ان‌ای باشد.این دانشمندان قصد دارند پژوهشهای بیشتری را برای اثبات این نظریه و نمایش اینکه آیا این نتایج در مورد گونه‌های دیگر سلولهای بنیادی صادق است یا خیر، انجام دهند.این پژوهش در مجله Cell منتشر شده است.

 سلول‌های بنیادی شبه عصبی گرفته شده از بافت عضلانی در مدل حیوانی می‌توانند گزینه مؤثری برای درمان بیماری‌های عصبی باشند.به گزارش سرویس علمی ایسنا، محققان دانشگاه ویک فارست به تازگی توانستند با گرفتن سلول‌های پیش‌ساز عصبی از ماهیچه اسکلتی موش‌های بالغ در شرایط آزمایشگاهی، امیدهای جدیدی برای درمان اختلالات عصبی، تومورهای مغزی، آسیب طناب نخاعی و سایر بیماری‌هایی از این قبیل ایجاد کنند.محققان با مشاهده آزمایشات خود افزودند: این سلول‌ها نه تنها در مغز جان سالم به در بردند، بلکه به منطقه‌ای از مغز نیز مهاجرت کردند که سلول‌های بنیادی عصبی از آن سرچشمه گرفته‌اند.نتایج حاصل از این تحقیق نشان می‌دهد: در حال حاضر بیماران مبتلا به گلیوبلاستوم و یا سایر تومورهای مغزی گزینه‌های نسبتاً اندکی برای درمان دارند و این یافته‌ها می‌تواند در آینده باعث ایجاد داروهایی نه تنها برای تومورهای مغزی، بلکه برای سایر بیماری‌های عصبی نیز باشد.نتایج دیگر این تحقیق حاکیست: بهبود انحطاط مغز و ضایعات تروما به سلول درمانی بستگی دارد و با استفاده از این مطالعه می‌توان از سلول‌های بنیادی عصبی مغز و نخاع بدون آسیب رساندن به بافت اهداکننده محافظت کرد.به گفته محققان بافت عضله اسکلتی که 50 درصد از بدن را تشکیل می‌دهد، به راحتی در دسترس بوده و نمونه‌برداری از آن نسبتاً بی‌ضرر است؛ بنابراین می‌تواند یک منبع جایگزینی از سلول‌های شبه عصبی باشد و به طور بالقوه برای درمان بیماری‌های عصبی مورد استفاده قرار گیرد.